Bedankt !

'Als je iets wilt, spant de hele wereld samen om je daarbij te helpen'

Paulo Coelho Braziliaans schrijver

Lieve mensen,

Met dankbaarheid en met veel plezier kunnen wij terug kijken op 3 weken werken én feestvieren samen met de kinderen en medewerkers van woonboerderij Sitio Shalom!

Wij hebben een geweldige tijd gehad en hebben weer veel te vertellen! Onze verhalen zult u in de wandelgangen dan ook wel horen, maar wat wij hebben kunnen en mogen doen met úw geld, úw oranje artikelen, úw cadeautjes voor de kinderen en niet te vergeten met úw ‘oude' laptop leest u hieronder. Ik kan mij zo voorstellen dat u hiernaar wel benieuwd bent.

Van uw geld werd voor de verfklussen o.a. gekocht: kwasten, verfrollers, verfbakjes, schuurpapier, terpentine, speciale witte verf om de lijnen van het voetbalveld weer wit te krijgen, gele verf voor het volleybalveld en groene verf voor de tribune. Voor het speeltoestel was er rode, blauwe, groene en gele verf nodig en om de betonranden langs de looppaden weer wit te krijgen werd er witte betonverf gekocht.

Voor één woonhuis, wat in zéér slechte staat verkeerde en hard nodig was aan een opknapbeurt, was nodig voor de buitenkant masa (een soort plamuur) om de gaten mee te dichten en perzikroze verf om het weer mooi te laten zijn. Voor 3 slaapkamers was nodig witte verf en rode steen verf was nodig voor het plafond van de badkamer.

Voor de buitenkant van de eetzaal en de kantine moest er ook verf komen o.a. wit, lichtgeel en donkerbruin.

Naast alle schuur - en schoonmaakwerkzaamheden en de verfklussen hebben wij ook nog leuke dingen mogen doen met de kinderen. Zoals uiteten gaan bij een plaatselijk restaurantje. De kinderen mochten daar kiezen uit het eten van een pizza, broodje hamburger, tosti of patat en dronken hierbij limonade naar keuze. De rekening (alleen die van de kinderen!) Betaalden wij met het geld van u! Niet alleen de kinderen genoten van dit uitstapje maar ook wij bij het zien van de glimmende pretogen en de gretige handen die alles naar binnen stopten!

De laatste avond van ons verblijf hebben wij nog voor zo'n 35 kinderen wel 200 pannenkoeken gebakken waarvan er geen één is overgebleven! De ingrediënten kochten wij van uw geld inclusief 2 nieuwe koekenpannen!

Eveneens werd van uw geld door ons ook nog eens voor ieder woonhuis (5 in totaal) een sapcentrifuge, snelkookpan en een DVD speler aangeschaft. U kunt begrijpen dat de kinderen met dit laatste erg blij waren!

Ook is er geld gegaan naar de afkickkliniek (opening 26 juli jl.) in Rio de Janeiro. Voor aanschaf van nieuwe folders o.a. en ander PR materiaal.

Uw geld was ook nodig voor het grote feest i.v.m het 20 jarig bestaan van de woonboerderij in Pequeri. Dit feest werd gevierd op 4 augustus jl. De kinderen werden getrakteerd op een heerlijk stuk taart en konden zich vermaken op een luchtglijbaan en trampolines.

Maar liefst 13 laptops! Hebben wij mogen overvliegen waarvan er 5 in Rio de Janeiro zijn achtergebleven (voor op kantoor en de afkickkliniek) en 8 op de woonboerderij!

Men is druk doende om nu alle laptops aan te sluiten en werkende te krijgen zodat de kinderen maar ook het personeel er optimaal gebruik van kunnen gaan maken!

Héél veel ‘oranje' artikelen hebben wij van u gekregen en meegenomen. Deze hebben wij allemaal verdeeld onder de kinderen. Niet alleen zij waren hiermee blij, ook volwassenen stonden er graag voor in de rij!

Van de gekregen wol hebben wij met vingerhaken meters lange slingers weten te maken waaraan wij ook nog eens ‘oranje' artikelen hebben gehangen en hier het feest terrein mee hebben weten op te vrolijken. Na afloop van het feest mochten de kinderen de slingers ‘plunderen' wat dan ook gretig werd gedaan. Niet alleen door de kinderen maar ook de volwassenen deden hier net zo hard aan mee! Hoe blij kun je wezen met iets kleins! ?

En alle andere kleine cadeautjes door u gegeven zoals; zelfgemaakte pennenzakjes, potloden, balpennen, boerderijbeestjes, kettinkjes, armbandjes, bellenblazen, autootjes, blokken, voetbalshirts enz. daar hebben wij wat van uitgedeeld en de rest afgegeven aan de begeleiding van de kinderen. Zij weten precies welke kinderen zij hier blij mee kunnen maken en wat bij ieder kind past!

Dit is in een notendop waar wij 3 weken onze tijd mee hebben gevuld. Verven, schoonmaken, spelen, feestvieren, maar bovenal genieten!

Genieten van de kleine dingen, zoals een knuffel en een glimlach van een kind!

Lieve mensen, wij willen u nogmaals héél hartelijk bedanken! U heeft gehoor gegeven aan onze oproep; iets te willen geven in welke vorm dan ook aan de kinderen van REMER

Onze betrokkenheid met de kinderen van REMER houdt bij deze 3 weken niet op. Voor u hopelijk ook niet! Mogen wij (lees de kinderen) in de toekomst nog steeds rekenen op uw steun?

'Als je iets wilt, spant de hele wereld samen om je daarbij te helpen'

Paulo Coelho Braziliaans schrijver

Namens de kinderen van REMER en Brazilië groep 2012

Een hartelijke groet,

Siem en Ria van Bueren-Blonk

Het straatwerk

Jeannette, Dick en Marijke voegen zich om even over achten bij de straat werkers inCasa Betania. We smeren de broodjes, er wordt chocolademelk gemaakt en er staan allerlei tassen met bananen en andere boodschappen. Na het zingen, lezen uit de bijbel en gebed vertrekken we naar de krottenwijken Jacarazinho en Manquinos. Robert rijdt in zijn auto achter de combibus aan. Voordat we naar de Sambaschool gaan, stoppen we in een ander gedeelte van de wijk vlakbij de rijksweg met geluidwal waar we een week geleden overeenreden op weg naar de crackkliniek. Daaronder de rijksweg wonen gezinnen. Een gezin woont er in twee kleine ruimtes met elf mensen. Daar brengen we de boodschappen. Ze zijn er erg dankbaar en blij mee. Dan naar de sambaschool. Na alles te hebben klaargezet vetrekken Nando, Robert en Jeannette. Wij blijven achter en gaan bij de ingang staan zodat de kinderen weten waar ze moeten zijn. Er komenlangzaam wat kinderen aan gelopen. Dan als ik met Alex, de straatwerker, nog steeds op de uitkijk sta en Robert even extra water is gaan halen in Jacarezinho stoppen er plotseling 4 politieauto's voor ons met zwaarbewapende agenten. Zo'n twintig springen er uit en hollen naar de ingang van Jacarazinho. Wij gaan de Sambaruimte binnen waar ook nog kinderen zitten. We horen een knal, schrikken. Gelukkig daar is Robert. Even later weer knallen, het blijkt vuurwerk te zijn van kinderen die voor de drugsbendes op de uitkijk staan. Hopelijk is de politie schappelijkmaar het kan ook zo zijn dat hen dit hun leven kost. Wij pakken snel in en verlaten de ruimte om vervolgens in de combibus te stappen en naarCasa Betania te gaan. Wat een belevenis. En dan te bedenken dat dit de straatwerkers regelmatig overkomt. Diep respect voor het werk dat zij doen!!!

Morgen gaan we dapper weer met de straatwerkers op pad......

BBQ feest

Zondag na het grote feest gaan we weer vroeg op pad naar de boerderij. Eerst nog wat extra boodschappen halen. Om de door ons beloofde salades te kunnen maken. Snel rijden we door naar de Sitio. In de keuken daar aangekomen is er al een grote bedrijvigheid van gasten die bezig zijn met het klaarmaken van een geweldige koffie/ontbijttafel. Taarten, koekjes, broodjes, sandwiches van alles en nog wat. Heerlijk!!! Wij (Siem, Ria, Jopie, Cees, Jolanda, Marlies, Cora en Marijke) gaan snel aan de slag met het maken van de aardappel, kerry en groentensalade. Netjes voor 12.00 uur zijn we klaar. Om 13.00 uur zou de BBQ van start gaan voor de kinderen het personeel en nog een aantal gasten. Buiten is het heet, de kinderen maken nog hevig gebruik van de trampolines en wij branden onze billen en benen als we van de glijbaan roetsen. Dan gebeurt het onvermijdelijke. De eerste waterballon treft Janine, daarna de tweede Siem. Vervolgens breekt er een waterballonnengevecht aan waarbij iedereen kletsnat wordt. Heerlijk wat een plezier. Daarna gaan we eten. 's Avonds kijken we naar de prachtige film Intouchable.

De maandag wordt besteed met een bezoek aan Juiz de Fora door Robert, Siem, Jolanda, Dick, Marijke, Marlies en Cora. We lopen wat rond bekijken winkels kopen hier en daar iets tot we Robert weer treffen. We eten snel een broodje en dan nog even een bezoekje brengen aan de kraampjes op de wandelpromenade. Het is al donker als we weer richting Pequeri gaan.

Dinsdag vertrekken de loge's die bij Robert en Janine onderdak hebben genoten weer opweg naar Rio. De anderen blijven nog op de boerderij om daar de handen uit de mouwen te steken bij het opknappen van een huisje. Wij komen laat aan in Rua America terwijlCora en haar moeder genieten van de kamer in het hotel in de Flamengo wijk. Na een bezoek op woensdag aan het Christusbeeld breekt de donderdag aan de dag van het vertrek van van Robert en Cora's moeder en Jeannette haar begeleidster.

Pequeri

Er is alweer heel wat gebeurd sinds de laatste keer dat we hebben geschreven. Zaterdags na aankomst in Pequeri maakte we ons op voor de bruiloft van Jacoline en Silvinho. Netjes op tijd gingen we in onze mooie kleding naar de Sitio, waar alles vlakbij het kantoor van Robert al klaar stond voor de plechtigheid. Rode loper, de bogen versiert met bloemen, stoelen en banken voor de gasten. Maar zoals het vaak gaat hier in Brazilië begon de plechtigheid pas om 16.30 uur i.p.v. 15.00 uur. Jacoline kwam met paard en wagen, haar bruidegom volgde haar gespannen totdat zij aan haar vadersarm naast hem stond. Na de plechtigheid hebben we het bruidspaar gefeliciteerd en zijn we weer opweg naar huis gegaan. De maandag na de bruiloft zijn we op de Sitio aan de slag gegaan om alles gereed te maken voor het grote feest. Marlies, Cora en ik hebben de speeltoestellen voorzien van nieuwe kleuren. Jopie, Ria, Jolanda en Siem namen het speelveld onderhanden en dan met name de tribune, het gele vlak op het speelveld en de lijnen. Na een paar dagen hard werken knapte de boel weer helemaal op. Onze groep logeert verdeeld op de Sitio (Jopie, Cees, Ria, Siem en Jolanda) en bij Robert en Janine (Marlies, Cora, Dick en Marijke). Wij hebben een autootje gehuurd om zo van en naar de Sitio te rijden, tussen de middag er even tussen uit te gaan om te lunchen bij een kilo restaurant in het dorp of even na het douche aan het einde van de dag nog even een borrel te halen bij een cafeetje. We zijn ook met een groep uit een huisje uit eten geweest. Dat is één van de festiviteiten voor de kinderen van de Sitio. Dick heeft de cinema van Robert gerepareerd en Cees doet zoals gewoonlijk allerlei reparaties op de Sitio. Langzaam komt alles klaar voor het feest.

2 augustus kwam dan eindelijk mijn moeder aan in Rio. Samen met Jeannette Emons. Ze werden opgehaald door Robert. De reis verliep voorspoedig. Na een nachtje in een hotel in Rio vertrokken ze naar Pequeri. Een geweldige ervaring weer over de zandweg. Thuis bij Robert aangekomen werden ze warm onthalld door iedereen. En wat geniet mijn moeder weer. Allemaal bekenden komt ze tegen en ze gaat overal mee naar toe.

De voorbereidingen voor het feest 20 jarig bestaan. Bij de moeder van Janine op de koffie en daarna met alle vrouwen bloemen plukken in haar mooie tuin. De volgende dag worden er prachtige bloemstukken gemaakt ter versiering van de tafels en het podium. Iedereen werkt hard mee om de sitio er prachtig uit te laten zien. De zon laat zich zien en dat blijft zo de hele dag. Er zijn volop kraampjes met heerlijk braziliaans eten en op het sportveld wordt een tornooi volleybal gespeeld de hele dag. Siem is de speler van de dag van de hollandse groep. De hele dag doet hij mee. Er is veel muziek en optredens.

Met de straatwerkers op pad

Vrijdag ochtend verzamelen in huize Betania, daar aangekomen mentaal voorbereiden met het lezen uit de bijbel en gebed. Dan met oranje Tshirts broodjes drinken bekers de bus in en op weg gaan. Aan gekomen bij de wijk Jacarezinho en Manquihos, rijdt de bus de ruimte van de salsa school binnen. Tafel wordt gedekt stoelen klaar gezet. Marlies, Cora, Kelly en Alex blijven bij de salsaschool om kinderen op te vangen. Nando, Marijke en Dick gaan de straat op. Op straat worden kinderen aan gesproken om naar de salsaschool te gaan. De meeste kinderen hebben alweer een soort melkbekertje met daarin crack, we lopen verder de brug over dan naar beneden onder de brug aan de oever van de rivier tussen de vuilnis verblijven heel veel kinderen zowel jongens als meisjes sommigen zijn zwanger. Er wordt een praatje gemaakt, condooms uitgedeeld en verwezen naar de salsaschool. Daar weer aangekomen zijn er alweer kinderen weg maar er zitten nog altijd kinderen lekker te eten en te drinken. Als alles op is pakken we alles weer in en ruimen op. Aan gekomen op huize Bretania praten we nog na over de indrukken die er zijn op gedaan. Diep respect voor de straatwerkers van Remer die dagelijks de gang maken. Inpakken en opweg naar Pequeri.

Brazilië roep Rio de Janeiro

Lieve mensen, excuses dat het wat lang heeft geduurd voor er iets te lezen viel op deze site. Maar daar gaan we dan. Zaterdagavond 21 juli laat aangekomen op Rio airport. Met de hele groep naar Rua America. Zondagochtend een drukte van belang , een gedeelte van de groep vertrok naar Pequeri. Dus alles moest verdeeld, de laptops, ballen, stroopwafels. Daarna koffers slepen naar beneden, de bus in iedereen instappen en daar gingen ze dan opweg naar de Sitio. Wij vertrokken daarna naar het strand aan de Copacabana en de Hippiemarkt. Na deze heerlijke ontspanning vertrokken we om half zes naar de krottenwijk Jacarezinho om daar een kerkdienst bij te wonen van de Methodisten waarin Robert ook iets zou zeggen. De wijk was nog niet zoveel verandert. Al lopende naar de kerk passeren wij tafeltjes waarop crack wordt aangeboden. Op een pleintje staat een trampoline door de bendes neergezet, waar kinderen hun vertier vinden. Dit is handig voor als de politie binnenvalt, zij hopen hiermee dat dan minder bruut wordt opgetreden. De dienst is lang maar mooi wij worden door Robert in zijn verhaal benoemd, waardoor na de dienst de mensen ons de handen schudden. Op maandag gaan we aan de slag in de crackkliniek ons aandeel wordt het fatsoeneren van de tuin. Een enorme klus om al het puin, rommel, afval, af te voeren. Drie dagen zijn we hiermee zoet. Sommige spieren schrikken zich rot en protesteren wat pijnlijke ruggen en armen oplevert. Maar we houden vol, het moet klaar donderdag. Een keer bij terugkomst in ons logeer appartement Rua America treffen we politie aan. Wat blijkt, ons fruitboertje onder het talud is door een auto zijn kraam uit gereden. Al het fruit over de vloer. De gewonden zijn naar het ziekenhuis afgevoerd. Een ander keer 's ochtends bij het verlaten van Rua America rijden er twee zwaar bewapenden politie wagens voorbij, later treffen we op de snelweg ook weer een kleine colonne van zwaarbewapende politiewagens die vast op weg gaan om een inval te doen in een krottenwijk.

Vanochtend is de crackkliniek feestelijk geopend, familie, belangrijke mensen, medewerkers van Remer, vrijwilligers van de kerk en wij waren er allemaal bij aanwezig. De opening werd door een meisje gedaan die van de straat probeert te blijven, in verschillende klinieken heeft verbleven en nu weer blij haar familie woont. Haar verhaal was zeer indrukwekkend.

Na de onthulling van de plaquette door Cora en Janine werd er een rondleiding gegeven door de kliniek.

Morgen ochtend mee met het straatteam van Remer, daar over meer in ons volgende bericht

Liefs Dick, Marijke, Cora, Robert en Marlies

Brazilie groep Pequeri aan de slag op de Sitio Shalom

De Brazilie groep Pequeri, Siem, Ria, Cees, Jopie en Jolanda.

Zijn aan de slag gegaan met het opknappen van de tribune van het sportveld op de Sitio.

Schoonmaken, schuren, chloren en verven is hun taak van 8 tot 5!

( ps: wegens technische complicaties is het reisverslag van de Pequeri verlaat)

Gelukkig hebben we de foto`s nog.

Zorgcentrum Hergerborch in Berkel en Rodenrijs zet zich in voor Remer

Lieve bewoners, medewerkers en vrijwilligers van Zorgcentrum Hergerborch in Berkel en Rodenrijs.

Wat is het toch fantastisch wat jullie allemaal doen voor de kinderen in Brazilie. Jullie enthousiasme, steun en financiele bijdrage geeft ons de kans, de braziliegroep 2012 om wederom weer te werken in Brazilie. We gaan van uw geld, tot nu toe opgehaald een bedrag van 98 euro, 130 euro en 163 euro ( drie acties ) klussen in de crack kliniek in Rio de Janeiro en voor het onderhoud op de Sitio Shalom. De Crackkliniek zal officieel geopend worden op 26 juli. En op 4 augustus zal de Sitio Shalom in Pequeri 20 jaar bestaan. Twee grote feesten in het vooruitzicht. Op 21 juli zal de groep vertrekken en op 2 augustus zal mijn moeder ook komen om aanwezig te zijn bij het grote feest op de Sitio Shalom. 20 jaar gelden was mijn moeder ook aanwezig bij de aankoop van het mooie terrein van 40 hectare, waar toen 1 boom stond en een klein huisje.

BEDANKT, BEDANKT

Cora Smits